Nick Drake

Ik zou Fruit Tree van Nick Drake nog wel op vinyl willen hebben. Maar om nu weer een dikke 30 euro neer te tellen voor een flauwe heruitgave op drie cd’s en dvd met documentaire gaat me net iets te ver. Natuurlijk, The Complete Reprise Collection van Gram Parsons kocht ik ook, terwijl ik al zijn albums en compilaties al heb. En een box met het hele oeuvre van Tiny Tim heb ik bijvoorbeeld ook niet laten liggen. Maar ik heb net twee schitterende (en dure) boxen van het voortreffelijke Dust to Digital in huis gehaald: Fonotone Records: Frederick, Maryland (1956-1969) en - eindelijk - Goodbye, Babylon. Daarnaast kon ik het toch ook niet laten om People Take Warning! (Murder Ballads & Disaster Songs, 1913-1938) in het virtuele boodschappenwagentje te plaatsen. Mijn huis lijkt ondertussen op een muziekmuseum, zeker met al die vooroorlogse country, blues en gospel. Dit jaar geef ik voor heet eerst meer geld uit aan cd’s dan aan drank. Ik heb dus defintief mijn besluit gemaakt: ik ga Fruit Tree niet bestellen! (Dylan van Bob Dylan heb ik tenslotte ook kunnen laten liggen.) Nou ja, heel misschien als die box in de uitverkoop ligt of als ik Five Leaves Left, Brayter Layter of Pink Moon weer eens kwijtraak aan een vriendinnetje...