Owen Temple

Mannen en gitaren. Net zoiets als mannen en auto’s. Of mannen en bier. Met je gitaar poseren op de hoes, zoals Owen Temple op de cover van zijn cd Two Thousand Miles, is anno nu best gedurfd. Die machopraktijken verwacht je eerder van een rockicoon uit de jaren tachtig, zoals Bruce Springsteen. En dan draagt Owen ook nog een T-shirtje uit de uitverkoopschappen van de Gap, zeg maar de Wibra van de Verenigde Staten. Zoals je misschien verwacht, is er met zijn songs weinig mis. Dat zijn eenvoudige songs van harde bikkels in houthakkershemden, die zich tachtig uur per week in het zweet werken. Als kenners de naam Lloyd Maines als producer zien staan, is verdere uitleg helemaal overbodig.