Willie Nelson

Hij weet van geen ophouden. 30 april wordt Willie Nelson 75, maar geen grijze haar op zijn hoofd die denkt aan stoppen. Hij gaat onverstoord door met platen maken en optreden, zoals het eigenwijze en taaie countryoutlaws betaamt. [Volledige concertbespreking]

Blue Highways

Knap dat zonder noemswaardige publiciteit en zonder echte publiektrekkers een festival als dit nog behoorlijk wat belangstellenden op de been krijgt. Zeker 1500 mensen vinden de weg naar Leidsche Rijn, tijdelijke uitwijklocatie van Vredenburg en voormalig Pepsi Stage. Van half vier 's middags tot iets voor middernacht vormt de Utrechtse locatie het strijdtoneel voor de negende editie van Blue Highways. Jammer dat je voor een hapje eten bent aangewezen op een ranzige snackcaravan die buiten in de kou staat. Sommigen laten een pizzakoerier uitrukken. Een andere noodvoorziening en bron van ergernis is de rumoerige foyer. [Volledige concertbespreking]

Roskilde is overleven

Roskilde staat op nummer 2 in mijn Top Tien van de Beste Festivals. (Aan het intieme Airwaves in IJsland kan nog geen enkel festival tippen.) Dit jaar reis voor de achtste keer naar het Deense plaatsje, waar altijd een soort van onverklaarbare magie in de lucht hangt. Daarnaast is Roskilde niet alleen een festival wat je moet beleven, maar vooral moet zien te overleven. Het programma van 2008 wordt waarschijnlijk het beste ooit, met o.a. favorieten als Neil Young, Band of Horses, Bonnie 'Prince Billy', Duffy, José González, Mugison, Radiohead, Seasick Steve (!), Sunburned Hand of the Man en Tokyo Police Club, die ik onlangs nog op SXSW zag.

Sfeervolle Simone White in vuilniszak

In Lantaren/Venster gaat het er stilletjes aan toe bij de spookachtige en zéér aparte americana van het excentrieke duo Thinguma*jigSaw. Ieder stuitererend plastic bekertje of kuchje in de zaal klinkt als een bulderend kanon. Zingende zaag, gepingel op banjo en een piephoog stemmetje zijn enkele smaakmakers. Voor wie Thinguma*jigSaw te vreemd vindt, is er nog altijd Simon 'Beep Beep Song' White. In een afschuwelijke grijze jurk en met een treurig gezicht zingt Simone White voor slechts een handjevol zitvolk. Hoewel ze nergens verrast of een tikje sneller schakelt, zorgt de kabbelende folk voor enkele fraaie sfeermomenten. Maar wie zich naar een heel andere dimensie wil laten transporteren, zit pas echt goed bij Peter Broderick. In het dagelijks leven is hij violist bij folkgroep Horse Feather en werkt hij onder meer met Efterklang en M. Ward. Alleskunner Broderick blijkt een ware virtuoos en creëert ronduit betoverende muziek met viool, piano, zang en samples. Samen met Mariee Sioux op vrijdag is hij toch wel een ware openbaring van dit tweedaagse muziekfeestje. [Volledige concertbespreking]

Indianenmagie van Mariee Sioux

Al edities lang staan er op het Rotterdamse festival singer-songwriters die de Amerikaanse folkmuziektraditie in ere houden, waaronder invloedrijke veteraanmuzikanten als Vashti Bunyan en Michael Hurley. En hoewel ze nog aan een vervolg van haar debuut The Pirate's Gospel uit 2006 werkt, hoort ook Alela Diane nu al bij de belangrijkste vertegenwoordigers van stille luistermuziek. In een volle schouwburg staat zij te midden van vader Tom en singer-songwriters Matt Bauer en de Mariee Sioux. Laatstgenoemde ziet er uit als een soort kruising tussen het zusje van Hiawatha en de jonge folkzangeres Joan Baez. Later die avond overtreft Mariee Sioux met magische keeloefeningen en spirituele songs het mooie, maar toch ook net iets te keurige optreden van Alela Diane. Wat eerder die avond de klungelende Jana Hunter niet lukt, bereikt Mariee Sioux wel: de aandacht vasthouden van een bomvolle zaal. Bij Hunter staan er op het laatst nog maar vijf mensen te luisteren naar een hemeltergende uitvoering van Neil Youngs 'Only Love Can Break Your Heart'. Even lijkt het erop als men bij de voorronde van Idols terecht is gekomen. [Volledige concertbespreking]

Mariee Sioux

Boodschappenlijstje Motel Mozaïque

Vrijdag: Alela Diane, Jana Hunter, Mariee Sioux en Low of Holy Fuck.
Zaterdag: Noah and the Whale, Tinguma * Jigsaw, Simone White of Yura Yura Teikoku en The Gutter Twins.

Phosphorescent

Willie Nelson

Wie begin 2007 present was bij zijn fenomenale optreden in Paradiso zal beamen dat Willie Nelson nog lang niet toe is aan een plekje achter de spreekwoordelijke geraniums. Integendeel. De dik zeventigjarige countryoutlaw is nog altijd een druk baasje en loopt bijna over van bezieling en productiviteit. [Volledige albumbespreking]

The Brew

Meteen is duidelijk dat de jonge snaken van The Brew er veel zin in hebben. Het Engelse drietal heeft wel energie in huis. Dat er maar 25 toeschouwers zijn, lijkt hen verder weinig te deren. De kleine zaal van Waterfront is zojuist verbouwd en The Brew is van plan om de hele tent opnieuw af te breken. [Volledige concertbespreking]